O retrato

Volvo a mirar o noso retrato
pendurado na parede do meu cuarto.
Trinta caras que me fitan longamente.
Trinta pares de ollos que me albiscan.
Trinta bonecos feitos en serie.
Trinta corpos que coma monifates seguímos o curso do tempo.
Trinta máquinas que non pensan.
Trinta consumidores nunha cadea mundial.
Trinta fillos dos cartos.
Trinta seguidores dunha moda que cambia cada tempada.
Trinta sospiros dun alento.
Trinta bonecos xunguidos por unha máquina inmortal.
Trinta moradores do meu sono.
Trinta cosmopolitas que co tempo se esqueceran de min.
Trinta fillos da nada que morrerán sen ser nada.